En dan krijg je de diagnose kanker!

Dit is het verhaal van mijn kanker diagnose.

Daar zat ik dan als jonge moeder (33 jaar) van 2 dochters 6 en 4 jaar bij de dermatoloog, wachtend op de uitslag van een biopt die ze genomen hadden uit mijn neus.

Mevrouw, helaas moet ik u mededelen dat dit huidkanker is. Hij vervolgde zijn verhaal met dat het een goedaardige vorm was, maar ik zat met mijn gedachte al heel ergens anders. Jeetje ik heb kanker! Ik ga dood! Ohhh mijn kinderen hebben straks geen moeder meer! De vloer werd onder mijn voeten vandaan getrokken met die ene eerste zin. De rest van het verhaal van de dermatoloog ging volledig langs mij heen.

Het zou operatief verwijderd worden met de MOHS techniek (een huid besparende techniek), waarbij ze na de operatie konden zeggen dat ik kanker vrij was. Het wachten op deze operatie was een kwelling voor me. Aangezien deze techniek in die tijd door 2 ziekenhuizen werd uitgevoerd, was er een wachttijd van 5 maanden. Ik wist in die tijd heel weinig over huidkanker. Daardoor durfde ik geen informatie op te zoeken op het internet (stel je voor wat voor enge dingen ik zal lezen) en werd mijn angst voor de huidkanker niet beteugeld. De opmerkingen, “joh het is maar huidkanker” en “ze snijden het weg”, maakte me vaak behoorlijk boos maar zeker ook onbegrepen. Het is echt wel heftig om, met de wetenschap dat je kanker in je lichaam heb, te moeten leven.

Eindelijk was het zo ver, de dag van de operatie was aangebroken. Onderweg naar het ziekenhuis voelde ik van alles door mijn hoofd schieten. Einde van de middag heb ik geen kanker meer in mijn lijf en dan kan ik mijn leven weer oppakken. Vervolgens schoot er door mijn hoofd, stel je voor dat ik te laat bij de dermatoloog was en dat de huidkanker in mijn kraakbeen gegroeid is. Eenmaal in de wachtkamer was ik zo misselijk van alle gedachtes, dat ik hoopte dat ik als eerste aan de beurt was. We waren die dag met 5 vrouwen en een man. En jawel, ik mocht als eerste onder het mes!

Na één keer snijden en 2 uur wachten kreeg ik het nieuws dat alle kanker weggesneden was en voelde een enorme ontlading in mijn lijf en hoofd. Nu was het wachten op de andere patiënten omdat eerst iedereen kankervrij moest zijn voordat de chirurg iedereen zou gaan hechten en dat duurde heel erg lang. Het wachten was ook echt een beproeving. Ik zie een vrouw, ongeveer mijn leeftijd voor de vierde keer het OK in gaan. Haar tussenschot en rechter neusvleugel was ondertussen al weggesneden en ik hield het echt niet meer droog. Ik voelde haar verdriet en al mijn angsten die ik in die 5 maanden wachten had, naar boven komen. Wat was ik dankbaar dat ik naar mezelf geluisterd heb om snel een biopt te laten nemen.

De aankomende 5 jaar stond ik onder controle en kreeg iedere keer weer goed nieuws!

Totdat ik op mijn 40ste besloot om te scheiden. Deze periode gaf veel stress en ik raakte een half jaar na mijn scheiding mijn baan kwijt. Geen baan, geen uitkering maar wel een hele hoop verplichtingen. Na een half jaar aan tobben en mijn hoofd boven water houdend , had ik een plekje op mijn lip. Ik wist gelijk dat dit foute boel was en kon echt wel door de grond zakken. Mijn god mijn gezicht word echt verminkt door de huidkanker. Nog meer stress erbij. In dat jaar was er een explosie van huidkanker plekjes te vinden in mijn gezicht en romp en soms zag ik het gewoon niet meer zitten. Er zijn dat jaar 14 plekken weggesneden en behandeld met chemo crème. Als ik er aan terug denk, dan was het de huidkanker die mij leven domineerde. Niet omdat ik dacht dat ik er aan dood zou gaan, want in de loop van de tijd drong dat wel tot me door, maar de ravage die het zou aanrichten was uiteindelijk mijn grote probleem.

Tot het moment kwam, dat ik de huidkanker ging accepteren. Ik heb het en het zal waarschijnlijk nog vaker voorkomen, maar het is goed zo. Ik realiseerde me, dat ik met littekens in mijn gezicht nog steeds een mooi mens ben. Daardoor verdween met sneeuw voor de zon mijn angst en stress voor kanker. Ook ben ik me veel bewuster geworden over wat de huidkanker mij wilde vertellen. Ik ben anders gaan eten waardoor mijn lichaam ontzuurde, gebruikte iedere dag CBD olie, heb mijn vitamine D3 tekort aangepakt en ben stress factoren gaan verwijderen in mijn leven.

Wat voor mij ook heel erg goed werkte is dat mijn dermatoloog open staat voor alternatieve geneeskunde. Ik geloof ook sterk in de samenwerking van reguliere geneeskunde samen met alternatieve geneeskunde.

Wat mij betreft is dat een win win situatie!